நீ
மதுக்கோப்பை நிரம்பி வழிய
குமைந்த உதடுகளால் பச்சை முத்தமொன்றை
ஒற்றைப் பிசுபிசுப்பை
ஞானியாதல் பற்றிய விளக்கத்தை தருகிறாய்
ஞானமென்பது முத்தம் இறந்த இடத்தில் முதிர்வது
நீயென்றால் நீயாகவும் இருக்கலாம்
நான்
அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய்
மாறுமுன் காத்திரமான அலைவுகட்குள்
ஜீவிதமுற்றுக் கிடக்கின்றேன்
இடைவெளிகளை நிரப்ப இடைவெளிகளை
எடுத்துவருகின்றேன்
வெறுமையின் இருப்புகட்குள் படர்ந்துயிர்க்கின்றேன்
நானென்றால் நானாகவும் இருக்கலாம்
நாம்
உதடுகளுக்கு காது முளைக்கையில்
மீண்டும் சூன்யவெளிக்குள் மறைகின்றோம்
அது
இங்கும் அங்கும்
இல்லாத இடமொன்றில் இருக்கின்றது
இப்போது அவ்விடத்தில்
நீயும் நானும் இல்லை
No comments:
Post a Comment